VU-promovenda Jantien Gerdes presenteerde een analytisch raamwerk om samenwerking te onderzoeken. Workshop-deelnemers vertaalden het naar hun werkpraktijk met tips om de samenwerking tussen ouders, school en hulpverlening te verbeteren. En zo de ondersteuning van leerlingen binnen het regulier voortgezet onderwijs te verbeteren.

Hoe zorg je dat je bij samenwerking met iemand met een andere rol en deelbelang – bijvoorbeeld ouders of zorgprofessionals – niet in wij-zij-denken blijft steken, maar er een alliantie van maakt, of zelfs een nieuwe wij-identiteit met een gezamenlijk doel? Zeven tips van Tweedaagse-deelnemers.

1. Fysiek contact verlaagt de drempel. Structureel in persoon afspreken is fijn, dat helpt je makkelijker een relatie op te bouwen en de inhoud van het gesprek te onthouden.

2. Spreek op verschillende locaties af – met chocola.

3. Maak vooraf het gespreksdoel duidelijk – wanneer gaat iedereen tevreden naar huis? En check achteraf of dat ook waargemaakt is.

4. Laat niet één partij de agenda bepalen, maar doe het samen. En overval elkaar zeker niet met onverwachtse agendapunten.

5. Ga niet uit een betweterige houding vertellen hoe de ander het moet zien, maar wees oprecht nieuwsgierig naar de beweegredenen van de ander. Zelfs als dat – bijvoorbeeld in een heftig gesprek – best wel wat zelfmanagement vergt.

6. Denk erover na hoe je bij wisselende posities binnen organisaties toch je opgebouwde relaties met een andere partij kunt bestendigen.

7. Als de persoonlijke match met een tegenspeler er echt niet is en ook niet komt, pas dan kunstgrepen toe om het contact toch naar een familiair level te tillen. Leer bijvoorbeeld van attente klantenservice-medewerkers bij bedrijven en onthoud of schrijf op wat ze je vertellen over persoonlijke bezigheden. Toon daarin belangstelling.