Aan tafel over het Cultuurkwartier

Over culturele omslagen, aanhakers en broodnodige verbinders

Er moet leven in die stenen!

Dat er iets gaande is in het Cultuurkwartier staat buiten kijf. Maar hoe zorg je er nu voor dit dé plek in Leiden wordt waar iedereen wil zijn? Moet zijn, omdat het dáár gebeurt? De ‘bewoners’ van het Cultuurkwartier gaan daarover met elkaar in gesprek. Het wordt een bewogen avond met maar een conclusie: we slaan de handen ineen, er komt een gezamenlijk manifest. ‘Zo gaan we het doen!’

Simpelweg een bordje plaatsen met ‘Hier is het Cultuurkwartier’ werkt niet. Daarover zijn de gasten van het tafelgesprek — die zich op uitnodiging van het Cultuurfonds buigen over het vraagstuk waar het met het Cultuurkwartier naartoe moet — het hardgrondig eens. Maar hoe zorg je dan wél dat het gebied echt tot leven komt?
Dat er een opgewonden vibe in de lucht hangt in het gebied rondom de Lammermarkt, is vandaag de dag bijna letterlijk voelbaar. Het gonst en het bruist er en er ontstaan spontaan initiatieven als het Amateurkunstfestival (LAF). PS|theater koos ook niet voor niets de Lammermarkt uit voor de voorstelling ‘De Bubbel’. Deze entree van het Cultuurkwartier is immers een prima plek om uit je eigen ‘bubbel’ te komen en elkaar te ontmoeten.

‘Dit moet anders’
Wat een verschil met een aantal jaar geleden, toen het gebied in de Leidse volksmond nog crack central werd genoemd. Het resultaat van dertig jaar bouwen zonder duidelijke visie. Geweldig dus dat een aantal ‘bewoners’, de gemeente en het burgerinitiatief Stadslab zo’n negen jaar geleden de handen ineensloegen en zeiden: ‘Hier gaan we iets aan doen. Dit moet anders’.
Sindsdien is er een heuse cultuuromslag gaande: Leiden heeft niet alleen een prachtig historisch centrum, maar nu ook een stadsdeel waar innovaties (nog meer gaan) plaatsvinden en waar ruimte is voor onverwachte ontmoetingen en situaties.

Verbinding in het Cultuurkwartier
Maar we zijn er nog niet, vinden de aanwezigen, allen directbetrokkenen bij het gebied. Waaruit bestaat bijvoorbeeld precies ‘het Cultuurkwartier’? Natuurlijk horen De Nobel, het Scheltemacomplex, De Lakenhal en de Leidse Schouwburg erbij. Maar geldt dat ook voor de nog te bouwen megabioscoop ‘De Geus’ aan het Stationsplein, de nieuwe culturele ontmoetingsplek Marktsteeg 10 en misschien zelfs de Haven? Horen er misschien nog andere partners bij en in hoeverre zijn die dan al aangehaakt?

Daarnaast: hoe zorg je ervoor dat zodra mensen het station uitstappen, zij het gevoel krijgen dat zij het Cultuurkwartier binnenstappen? Wat is er voor nodig om dat gevoel nog sterker te laten worden? Hoe krijg je het voor elkaar dat ‘de stenen tot leven komen’? Dat de ondernemers en culturele initiatieven die zich in dit gebied gaan vestigen, zich ook echt willen verbinden aan juist dit gebied? Hoe krijgen we meer mensen naar deze culturele hotspot? Hoe verleiden we bijvoorbeeld bewoners uit de regio om hier naartoe te komen. Maar ook: hoe betrekken we de nieuwkomers en passanten van de stad bij ons Cultuurkwartier. Hoe zorgen we ervoor dat het gebied een programmering krijgt waarin elke Leidenaar zich herkent? En niet onbelangrijk: wie schetst de kaders en wie voert ze uit?

Nog lang niet uitgepraat

‘Het is volgens mij de kunst om door de ogen van kunst en wetenschap naar dit gebied te kijken.’
‘Er gebeuren nu dingen die ik twintig jaar geleden nooit had kunnen bedenken.’
‘Wat ik gaaf vind aan een gebied is wanneer het meer is dan gewoon een gebied. Dat je meer kan en mag dan wat je gewend bent. Dansen en zoenen in het openbaar bijvoorbeeld. Of dat je opnieuw verliefd wordt op je eigen vrouw.’
‘Plekken worden pas waardevol als het echt van de mensen zelf is.’
‘Een goed Cultuurpark is een park waar alle mensen van de bevolking gaan zitten.’
‘Als stad moet je jezelf heruitvinden door volkomen jezelf te blijven.’
‘European Science City 2022 biedt veel kansen.’
‘Als ik voor de komende jaren mag dromen, wil ik tenminste één grote kunstenaar naar Leiden laten komen.’
‘Hoe gaan we mensen activeren die Netflix zitten te kijken op de bank?’
‘Je kunt nog zoveel partijen betrekken om spontane ontmoetingen te arrangeren.’
‘Het is mijn droom om liggend op een matras film te kijken op de gevel van De Lakenhal.’

Zij zaten aan tafel

Mirjam Flik – cultuurmakelaar Leiden
Jeroen Maters – directeur Maters & Hermsen, oprichter ‘Vrienden van het Singelpark’
Nanette Ris – directeur Leidse Schouwburg-Stadsgehoorzaal
Meta Knol – directeur De Lakenhal
Govert de Kok – directeur Bioscopen Leiden
Mark de Kruijk – directeur Westergasfabriek Amsterdam
Michaël Roumen – voormalig cultuurmakelaar Leiden, oprichter Leiden International Film Festival en eigenaar Marktsteeg 10

En nu?

De antwoorden op al deze vragen zijn niet gemakkelijk in een avond te formuleren. Daarom is er eigenlijk maar één antwoord mogelijk: er moet een manifest komen. Een strategische agenda, waarin de ‘bewoners’ en betrokkenen van het gebied hun visie voor de toekomst van het gebied verwoorden. Voor wie? Voor de bewoners zelf, voor de stad en voor de politiek. Hoe? In tien korte standpunten. Met bravoure geschreven en groots gedacht. Want dat is wat dit gebied verdient.

Binnenkort publiceren we hier het manifest. Houd dus vooral deze website in de gaten!

Ten slotte:

Dat groot durven dromen, dat ziet er misschien wel zo uit: inspirerend?

Twitter
Facebook