Zwemmen in de stad

Steeds meer mensen zwemmen in open water, en ook steeds meer in de stad. Dat brengt nieuwe vraagstukken mee. Niet alleen over veiligheid, maar ook over de plek naast de vele andere activiteiten in een stad.

Op naar veiliger waterspeelplaatsen

Waterspeelplaatsen verschijnen overal, ze zijn populair bij zowel kinderen als ouders. “Maar er worden weinig eisen gesteld aan de waterkwaliteit”, stelt Ciska Schets van het RIVM. Terwijl beperkte waterbehandeling gezondheidsrisico’s met zich meebrengt.

Fictieve situatie: een waterspeelplaats in een woonwijk, vlakbij een meertje. Aan het begin van het jaar wordt de speelplaats gevuld met leidingwater, de rest van het jaar aangevuld met opgevangen regenwater. Kinderen melden zich met diarreeklachten. “Dit is een waterspeelplaats waar veel fout is”, zegt Schets. “Dus er kan ook veel verbeterd worden.” 

Bij wijze van leidraad heeft de RIVM een checklist opgesteld voor risico-inventarisatie, die op dit moment getest wordt in een onderzoek van Daniëlle Oorsprong van GGD Hart voor Brabant. Deze checklist moet uiteindelijk bruikbaar zijn in de ontwerpfase én een bestaande situatie kunnen verbeteren. 

Uitkomsten

Er zijn veel verbeterpunten bij een waterspeelplaats: bijvoorbeeld meer watercirculatie in de plas, de aanleg van toiletten en vuilnisbakken, een hondenverbod en frequente meting van de waterkwaliteit. Ook belangrijk: weten wie de eigenaar is en welk budget er is voor verbeteringen. “Nul risico bestaat eigenlijk niet in het leven. Je moet een goede balans vinden.” 

 

REACTIE

REACTIE:

Martin Stamhuis ~ adviseur Waterkwaliteit Waterschap Brabantse Delta

Andere invalshoek

“Het is interessant om te zien dat er veel mensen professioneel met dit thema bezig zijn en iedereen dit benadert vanuit een andere invalshoek. Duurzame inrichting is bijvoorbeeld een aspect dat ik in mijn rol juist weer wat minder meeneem. Je moet keuzes maken en de doelen goed afstemmen met de initiatiefnemer.”

Zwemmen in de stad: grondrecht of overlastbron?

Zwemmen in open water in de stad wordt steeds populairder. Naast de veiligheidsaspecten is er nog een belemmerende factor: overlast. Hoe gaan we hiermee om? Eén casus, zeven ideeën.

Een lange steiger aan de Borneokade in de Amsterdam is op zomerse dagen een geliefde bestemming voor badgasten. De plek heeft zelfs een aanzuigende werking op mensen uit andere stadsdelen. De zwemactiviteiten gaan echter gepaard met overlast. Klagende omwonenden stapten naar de rechter, die hen in het gelijk stelde en een zwemverbod uitvaardigde.

Daarmee is de kous nog niet af. De uitspraak van de rechter moet vooral worden gezien als een signaal dat betrokken partijen (weer) met elkaar om de tafel gaan, want eigenlijk vindt niemand het wenselijk dat mensen die verkoeling zoeken een boete van 140 euro aan hun zwembroek krijgen. Bovendien: het zwemmen op zich zorgt – waaghalzerij daargelaten – niet voor overlast.

De casus nodigt uit om eens lekker out of the box na te denken over oplossingen. Dat gebeurde dan ook tijdens de Zwemwaterdag. Bezoekers kwamen onder andere met de volgende zeven ideeën, doe er je voordeel mee:

  • De steiger alsnog helemaal weghalen
  • Het zwemverbod handhaven
  • Handhaven op overlast. Lees: geluid en alcoholgebruik
  • Tijdslot bepalen wanneer wel en niet mag worden gezwommen
  • Toezichthouders aanstellen, liefst uit de doelgroep zelf
  • Omheining met poortfunctie aanbrengen
  • Geluidwerende maatregelen