“Jarenlang kon ik niet praten over mijn problemen. Ik blowde veel, verviel in kleine criminaliteit en kreeg uiteindelijk een psychose. Vanuit de GGZ kwam ik in een behandeltraject terecht. Maar wat uiteindelijk echt het verschil maakte was het zelfregiecentrum, waar ik toevallig mee in contact kwam. Daar ging het over vragen als: wat wil jij eigenlijk echt? Ik kwam toen in een voorlichtingspool terecht. Want wat bleek? Hoewel ik allerlei sociale angsten heb, kan ik wel goed mijn verhaal doen voor een groep mensen. Inmiddels heb ik mijn leven helemaal omgegooid. Ik geef gastlessen en workshops op scholen en vertel mijn levensverhaal. Ik doe weer volop mee. Zonder een luisterend oor in het zelfregiecentrum was me dat niet gelukt.”